FILIA W JURCU SZLACHECKIM

W roku 1912 po raz pierwszy w dziejach historii powstania i rozwoju Jurców została uruchomiona szkoła z językiem rosyjskim o jednym nauczycielu. Umiejscowiono ją w prywatnym domu rodziny Samluk w Jurcu Włościańskim. Pierwszą nauczycielką w tej szkole była pani Leokadia Wadzinowska z Łomży.

W 1913 roku nieopodal dzisiejszej szkoły, na terenie Antoniego Zacharzewskiego gromadzono materiały na budowę szkoły w Jurcu Folwark. Wybuch I wojny światowej przerwał nie tylko naukę w ówczesnej szkole, ale również budowę szkoły. Działania wojenne przesunęły się na tereny obu Jurców i zniszczyły nie tylko teren zgromadzonych materiałów, jak również teren na którym trwała budowa szkoły.

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku otworzono szkołę o jednym nauczycielu w Jurcu Szlacheckim. Uczyła w niej Leokadia Kowalewska z Łomży. Po roku szkołę przeniesiono do Jurca Folwark (ówcześnie Jurzec Wł.). Uczył w niej oficer wojska polskiego pan Szymanowski, który był opłacany cały czas przez mieszkańców wsi. Po roku powołano go do wojska i na jego miejsce przydzielono starszą panią (nazwisko nieznane). Uczyła ona tu tylko jeden rok. Następną nauczycielką była młoda i bardzo energiczna Zofia Wyrobcówna z Trzebieni.  Trudną i ciężką pracą pedagogiczną podnosiła nie tylko poziom szkoły, ale i dorosłej młodzieży, która uczyła się na kursach wieczorowych. Jurce nie cieszyły się długo panią Zofią, bo po roku przeniesiono ją do innej szkoły za Łomżą, a na jej miejsce przysłano nauczyciela Łętka ze szkoły w Barżykowie.

W roku 1925 podniesiono stopień tutejszej szkoły. Przydzielono dwóch nauczycieli i utworzono pięć klas, drugą nauczycielką była pani Wacykówna. Po roku Wacykówna wyszła za mąż i przeprowadziła się do Roman do męża Zycha również nauczyciela, a na jej miejsce przydzielono młodą Siglównę. W 1926 roku zmarł nauczyciel Łętek, więc na jego miejsce mianowano nauczycielkę Adelę Zaleską, która uczyła tu do 1939 roku, do wybuchy II wojny światowej. W czasie okupacji prowadziła tajne nauczanie i od 1945 roku do 1947 uczyła w tutejszej szkole. Przydzielono również młodego nauczyciela Mieczysława Smolińskiego, który uczył tu do 1940.

W latach 1940-44 prowadzone było tu tajne nauczanie w klasach 1-7. W roku 1945 uruchomiono szkołę siedmioklasową o czterech nauczycielach. Uczyli w niej Adela Zaleska, Stanisław Leszczyński z żoną Marią i Stefan Federowicz do 1947 roku.

W 1945 roku Stefan Leszczyński i Stefan Federowicz postanowili zbudować szkołę w Jurcu Włościańskim murowaną, jednopiętrową, całą podpiwniczaną o długości 30 metrów i szerokości 14 metrów. Na potrzeby budowy tej szkoły uzyskano pozwolenie na rozbiórkę dwupiętrowego budynku wojskowego w lesie stawiskowskim. Budynek ten ofiarował na cel budowy szkoły w Jurcu Włościańskim nadleśniczy z Łomży Wiktor Bielicki. Jednak trudności organizacyjne i sprzeciw wielu mieszkańców Jurca Włościańskiego skutecznie zniechęciły organizatorów do budowy tejże szkoły, iż w 1947 roku przenieśli się oni do innych szkół w powiecie łomżyńskim.

W latach 1947-58 uczyli tu następujący nauczyciele: Barcikowska, Bielicka, Wasik, Pieńkowski, Karwowski, Kalinowska, Wiszowata, Ostrowska, Filipkowska, Ostatkiewicz.

W  1958 roku wrócił do Jurca Włościańskiego Stefan Federowicz i znów rozpoczął realizować plan budowy. Gromadził materiały i odpowiednie dokumenty. Jednak kolejne trudności, tym razem nie zniechęciły organizatora. Uzyskał on odpowiednie pozwolenia i przystąpiono do budowy szkoły…

CDN 🙂